قتل نخل های سرخنکلا و چند نکته + تصاویر

   یکی از اخباری که طی هفته های اخیر در شبکه های اجتماعی بین سرخنکلایی ها دست به دست می شد، موضوع قطع درختان فضای سبز در محوطه کتابخانه عمومی سرخنکلا بود. تصاویری هم که از این مسئله در گروه های مختلف پخش شد نشان دهنده این بود که برخی افراد بدون در نظر گرفتن تمامی جوانب امر اقدام به قطع این درختان به ویژه نخل های زیبایی با قدمت بیش از سی سال کرده اند. (1)

  در واقع تلخ ترین بخش قضیه نیز همین قطع نخل های منحصر به فرد سرخنکلا بود که برای بسیاری از ما یادآور خاطرات حضورمان در کتابخانه و انس و الفت دوران نوجوانی مان با فضای سبز آن بود. به ویژه اینکه درخت نخل فی نفسه زیبایی، متانت و استواری را در ذهن ها متبادر می کند و شاید به دلیل همین تداعی تصویر آن، نوعی از قداست و ابهت را در خاطره ها به جا می گذارد. شاید هم به همین سبب است که اصولا بر خلاف سایر درختان، واحد شمارش درخت خرما یا همان نخل را همانند انسان ها "نفر" قرار داده اند. با این وجود بیراه نیست که به جای « قطع درختان نخل » بگوییم: « قتل درختان نخل »

   بعد از بالاگرفتن اعتراضات افراد دلسوز و دغدغه مند نسبت به زیبایی محیط های شهری، عاملان این اتفاق تلخ هم نسبت به ارائه توضیحاتی در این خصوص اقدام کردند که البته قانع کننده نبود. به هر حال این اتفاق تجربه ای شد که مسئولین شهری باید از آن برای پیشگیری از اتفاقات مشابه و جلوگیری از تخریب نمادهای طبیعی و غیرطبیعیِ موثر در زیبایی شهرمان استفاده کنند. حداقلی ترین کار هم این است که نمادها و مکان های مشابه که ممکن است در معرض تخریب بر اثر چنین اقدامات خودسرانه باشند را شناسایی و متولیان امر را در این خصوص توجیه کنند.

  مطلب دیگر اینکه اگر اتفاق تلخی مانند این موضوع - به هر دلیلی - روی می دهد، نباید مقصرین یا مطلعین مرتبط با آن برخوردی مداهنه آمیز و توجیه کننده داشته باشند. بلکه باید با اطلاع رسانی صحیح و رعایت الزامات آن مانند دادن اخبار صحیح و مستند و احیانا عذرخواهی ، افکار عمومی را قانع سازند. امروزه و در عصر ارتباطات ناشی از شبکه های اجتماعی رویکرد توجیه کننده، این مسئله را پیچیده تر و تبعات اجتماعی منفی آن را بیشتر می کند.

   نکته ای هم که نباید از آن گذشت تذکر مسئولین شهری بلافاصله پس از مطلع شدن از این اتفاق برای جبران این آسیب به زیبایی شهر بود. به این نحو که تصمیم گرفته شد سه "نفر" از این نخل ها که قطع نشده و قطعه قطعه نشده بودند، بلکه از ریشه کنده شده بودند در جوار تپه نورالشهدای سرخنکلا کاشته شوند، شاید سرسبزی خود را باز یابند و آن استواری و ابهت شان بار دیگر در خاطر سرخنکلایی تداعی شود. ان شاءالله

پ.ن:تصاویر از شبکه های اجتماعی گرفته شده است.