اول: باز هم ببخشید که مدتی نبودم. دیروز که روز شادی و سرور ما قمی ها یعنی 23 ربیع الاول، سالروز ورود پرنور بانوی کرامت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) به قم بود، خیلی سعی کردم که بتوانم مطلبی درباره این مناسبت در وبلاگ بگذارم اما متاسفانه جلسات متعدد اداری از ساعت 8 صبح تا حدود 9 شب این فرصت را گرفت.
امروز فرصتی شد تا بخشی از متن و فیلم کامل شعری زیبا و پر معنا
یکی از آداب و رسوم پر معنی سرخنکلایی ها در ماه محرم ، برگزاری مراسمی با عنوان «ما بنی اسد» در شام یازدهم محرم یعنی شب بعد از شام غریبان است. به دلیل اینکه یکی از مخاطبین وبلاگ سوالی دراین خصوص پرسیده بودند، بر آن شدم تا توضیحی درباره آن بنویسم که البته حتما نیاز به تکمیل یا تصحیح توسط شما هم دارد.
اولا اینکه تا جایی که من در آداب و رسوم عزاداری مناطق مختلف کشورمان دقت کرده ام و هم اکنون نیز چندین سال است که در جایی هستم که عزادارانی از دهها و بلکه صدها نقطه از جهان تشیع برنامه های خود را برگزار می کنند تاکنون چنین برنامه ای را جز از سوی مردم سرخنکلای خودمان، از مردم جای دیگری ندیده ام.
همین نکته ظریف که مردم سرخنکلا با هوشمندی و تفکر بزرگان فرهنگی خود