اردوی ورزشی تیم ملی در سرخنکلا و نظر همشهری ها

  طی روزهای اخیر اخباری مبنی بر برگزاری اردوی تیم ملی کبدی بانوان ایران در سرخنکلا توسط دوخبرگزاری  ایرنا  و  مهر  منتشر شده است. از آنجا که بنده قبلاً در یک یادداشت مفصل درباره اینکه چرا از شهر سرخنکلا با این استعداد فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی مطالب کمی در رسانه ها منتشر می شود، نوشته بودم. یکی از دوستان با پیامک این خبر را به من اطلاع داده و آن را نمونه ای از انعکاس رویدادهای سرخنکلا برشمردند.

   این مسئله که اردو یا همان کمپ آمادگی یکی از تیمهای ملی کشورمان در سرخنکلا در حال برگزاری هست، فی نفسه موضوعی ارزشمند است. اما اینکه«برای مردم و خصوصاً جوانان سرخنکلا چه تفاوتی دارد که این اردو در سرخنکلا باشد یا جای دیگر؟» سوالی است که جای تامل دارد.

  یکی از ورزشکاران همشهری که در رشته بومی کشتی با شال سابقه فعالیت دارد، در جایی نظیر همین سوال را مطرح کرده بود که چه دلیل منطقی دارد بخش زیادی از بهترین امکانات ورزشی سرخنکلا صرف ورزش کبدی شود. شاید در پاسخ بتوان گفت تعدادی از جوانان سرخنکلایی در تیمهای ملی کبدی حضور دارند و در بین مسئولین فدراسیون هم، از رئیس تا مربیان و ... سرخنکلایی ها حضور دارند و همچنین تیم کبدی "شهدای سرخنکلا" نیز در مسابقات کشوری حاضر است. 

  نکته ای هم که شاید احساسات ناسیونالیستی ما موجب ندیدن آن شود این است که دیگر شهرها و نقاط مستعد در این رشته، ذهنیت و احساس خوشایندی از حضور پررنگ همشهریان ما ندارند و بعضاً واکنشهایی داشته اند که می توانید در قسمت نظرات این مطلب یکی از این واکنشها را بخوانید.

   نقد اساسی منتقدین سرخنکلایی نیز بر پایه این مطلب است که با نگاهی به تعداد معدود جوانان سرخنکلایی حاضر در تیمهای ملی کبدی (آن هم نه در همه مسابقات) و سابقه اندک و ناآشنا بودن و عدم تمایل بخش اعظم جوانان به این رشته ورزشی؛‌ درگیر کردن این حجم از امکانات سرخنکلا با این رشته با توجه به کمبود امکانات ورزشی اشتباه است.

   از طرف دیگر مطمئناً با رشد و توسعه این ورزش نوپا در کشور ، به تدریج این وضعیت یعنی حاکمیت سرخنکلا و محمد آباد و در مجموع استان گلستان بر ورزش کبدی کمرنگ تر خواهد شد.

    خیلی از همشهریان به خوبی در خاطر دارند که در سالهای نه چندان دور برگزاری مسابقات منطقه ای در سطح شهرستان در رشته کشتی شال در ورزشگاه سرخنکلا یا حتی حضور تیمهای فوتبال از روستاهای اطراف یا خارج از استان در زمین فوتبال بالا (ابتدای سرخنکلا) موجب گرایش جوانان و رشد ورزش سرخنکلا می شد. سوابق خوبی که جوانان ورزشکار آن روز که این روزها به سنین میانسالی رسیده اند با حسرت از آن یاد می کنند.

  در دیگر رشته های ورزشی خصوصاً انواع ورزشهای رزمی نیز چنین وضعیت مشابهی وجود دارد و اگر چه یکی از معدود رشته های رزمی باقی مانده (کیک بوکسینگ) سرخنکلا طی سالهای اخیر موفقیتهای خوبی داشته، اما هنوز با سابقه ذکر شده فاصله ای طولانی دارد.

    خلاصه مطلب اینکه مسئولین ورزش، هیئتهای ورزشی و متولیان امکانات ورزشی در سرخنکلا باید به دو نکته اساسی یعنی توسعه متوازن و همچنین توجه به استعدادهای دیگر جوانان در رشته های مختلف (کشتی، فوتبال، رزمی، والیبال و ...) در کنار کبدی توجه کنند. به عبارت دیگر باید از رشد نامتوازن تنها یک رشته جلوگیری کرد تا همه جوانان که در رشته های دیگر استعداد و علاقه دارند نیز فرصت استفاده از امکانات و برگزاری مسابقات را پیدا کنند.

     ذکر این نکته هم ضروری است که بیان این دغدغه، انعکاس نظر تعدادی از همشهریان بوده و طبیعتاً فرصت نقد و پاسخگویی افراد مسئول از همین وبلاگ فراهم است.

*عکس تزئینی است.