سرخنکلایی ها در روز طبیعت حرمت نگه می دارند
اول از همه اینکه امروز سالروز تولد پدیده ای استثنایی و بی نظیر در تاریخ جهان است که بنده عمیقاً معتقدم پس از بعثت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) بی نظیرترین و تاثیرگذارترین حادثه تاریخ بوده است. و آن روز استقرار و حاکمیت یافتن رسمی «نظام جمهوری اسلامی» است. این روز را به همه شما تبریک می گویم. البته شاید بعضی از شما درباره این ادعای بنده نقد داشته باشید اما به هر حال آماده گفتگو درباره این مطلب هستم.
اما بعد، مانند همه ایرانیان مردم دشت استرآباد و بخش بهاران به ویژه اهالی سرخنکلا نیز از دیرباز سیزدهمین روز سال جدید را که "سیزده به در" نامیده می شود را در دامان طبیعت سپری می کنند. درباره این که فلسفه و چرایی این رسم تا چه حدی منطقی بوده و نقلهای تاریخی مرتبط با آن چه میزان قابل اعتبار است نیز گفتنی بسیار است که در این مجال نمی گنجد.
به یاد دارم که از دوران کودکی و تاکنون همیشه یکی دو روز قبل از رسیدن 13 فروردین نگران این بودیم که روز 13 هوا چطور خواهد بود و آیا امکان به در کردن 13 در جنگل توسکستان یا قرن آباد با خانواده هست یا نه؟ امسال نیز قطعا بسیاری از همشهریان سرخنکلایی چنین نگرانی ای دارند و با توجه به هوای نامساعد برای جنگل رفتن طی دو سه روز اخیر احتمال نامساعد بودن هوا بسیار هست. به هر حال باید منتظر باشیم ببینیم اخبار استانی شبکه "سبز" گلستان امشب در مورد هواشناسی فردا چه می گوید.
آنچه درباره فردا باید گفت هم یکی توصیه مجددی است که در مطلب مربوط به روز درختکاری گفتم و آن هم مراقبت از طبیعت و جنگل و فرهنگ سازی برای آموزش این مراقبت هابه کودکان و فرزندانمان است. این کار در واقع حرمت نگهداشتن سایر موجودات و مخلوقات است.
دیگر اینکه همشهریان عزیز سرخنکلایی همانطور که از اولین روزهای نوروز رفتار کرده اند، حرمت و احترام شب شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) - سالروز شهادت 14 فروردین است- این مناسبت را حرمت نگهدارند و اینطور نباشد که برخی جوانها وقتی در دامن طبیعت قرار گرفتند فکر کنند اینجا دیگر با شهر و محیط های دیگر فرق دارد. البته بزرگترها باید سعی کنند همین مطلب و یادآوری به جوانان از باب امر به معروف را هم طوری بگویند که تبعات منفی در پی نداشته باشند.
نکته آخر هم اینکه آنهایی که به جنگل و کوه می روند برای به در کردن 13 خودشان و خانواده و سیخهای کبابشان به راه است، نوش جانشان. اما چه خوب است به فکر و یاد خانواده هایی هم باشند و باشیم که با موتور و پیاده و ... روز 13 به سمت معصوم زاده پایین (امامزاده سرخنکلا) می روند و آش های محلی و غذاهای ساده شان را در کنار طبیعت میل می کنند.
این عکس زیبا از معصوم زاده سرخنکلا همراه با شکوفه های زیبای بهاری اش را هم فقط تقدیم به همین گروه آخر می کنم: